عنوان دوره: بیست و نهمین کنفرانس ملی هسته‌ای ایران

دانشکده مهندسی هسته ای

سیستم‌های طیف‌نگاری تابش گاما دارای دو محدودیت بهره آشکارساز و ثبت تابش زمینه می‌باشند که افزایش بهره آشکارساز همیشه از نظر اقتصادی به‌صرفه نبوده و لذا راه معمول، کاهش تابش زمینه است. یکی از منابع اصلی تابش زمینه در طیف‌نگاری گاما، مربوط به پیوستار پراکندگی کامپتون می‌باشد. در این پژوهش، نتایج سه پیکربندی فرونشانی کامپتون و کاهش اثر ‌زمینه با استفاده از شبیه‌سازی مونت کارلو ارائه شده است. عملکرد غیرهمزمانی آشکارسازهای محافظ NaI (یا BGO) زمینه کل آشکارساز HPGe را کاهش می‌دهد. با حفاظ نمودن سیستم غیرهمزمانی توسط یک حفاظ سربی، می‌توان از ثبت ناخواسته پرتوهای زمینه تا حدود زیادی جلوگیری نموده و طیف را بهبود بخشید. تکنیک فرونشانی کامپتون برای کاهش تابش ‌زمینه کاملاً سودمند واقع شده و نتایج نشان داد که با اعمال روش غیرهمزمانی با پیکربندی حلقوی می‌توان پیوستار کامپتون را حدود ۱۰ برابر کاهش داد. همچنین،‌ استفاده از پیکربندی چاه در کاهش پیوستار کامپتون تاثیر چشمگیری نداشته اما بهره فوتوپیک را به حدود ۷/۲ برابر افزایش داد.

بهبود طیف؛ فرونشانی کامپتون؛ ‌ تکنیک غیرهمزمانی؛ طیف نگاری تابش گاما