عنوان دوره: بیست و نهمین کنفرانس ملی هسته‌ای ایران

دانشگاه تبریز

به تازگی برای حفاظت اجسام و بافت‌های زنده‌ای‌که در معرض تابش‌های یونیزان قرار دارند، استفاده از حفاظ‌های کامپوزیتی مورد توجه قرار گرفته است. با توجه به دسترس‎‌ پذیری، استحکام بالا، سبکی و کارآیی مناسب برای حفاظت در برابر تابش‌های یونیزان، استفاده از کامپوزیت‌ها و نانوکامپوزیت‌های فلز‌-‌پلیمر انتخاب مناسبی به شمار می‌آید. هدف از این پژوهش، ساخت و ارزیابی قابلیت حفاظتی و استحکام مکانیکی و حرارتی کامپوزیت‌های رزین اپوکسی و لاستیک سیلیکون با درصد‌های وزنی 40،30،20،10 حاوی نانوذرات Pb2O3 است. نتایج حاصل نشان داد که در نانوکامپوزیت‌های اکسید فلزی-پلیمر افزایش میزان نانوذرات Pb2O3، منجر به افزایش پایداری حرارتی و استحکام مکانیکی آن‌ها شده و میزان ضریب تضعیف هم با بالا رفتن درصد نانوذرات اکسید فلزی بیشتر شده است. بنابراین می‌توان از این نانو‌کامپوزیت‌ها جهت کاربرد‌های حفاظتی در برابر تابش‌های یونیزان استفاده کرد که نسبت به صفحات سربی نظیر خود، بسیار سبک‌تر بوده و شکل‌دهی و قالب‌گیری آن‌ها به مراتب آسان‌تر است.

حفاظت پرتویی؛ نانوکامپوزیت‌؛ نانو ذرات اکسید فلزی