عنوان دوره: بیست و نهمین کنفرانس ملی هسته‌ای ایران

گروه پژوهشی جداسازی ایزوتوپی، پژوهشکده چرخه سوخت، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، تهران-ایران

مطالعات پیش‌ بالینی مانند ارزیابی‌ های دزیمتری در سیستم‌های بیولوژیکی غیر انسانی گام اصلی و مهم برای بررسی رادیوداروهای جدید قبل از تجویز آنها به انسان است. هدف از این تحقیق بررسی اثر انرژی و نیمه‌ عمر سه رادیوداروی استخوان‌خواه بر میزان دوز جذبی اندام‌های هدف و حیاتی مغز استخوان، استخوان و بافت نرم با استفاده از شبیه‌ سازی مونت‌کارلو با کد MCNPX است. هندسه شبیه‌ سازی‌ شده به صورت استوانه‌های هم‌مرکز با شعاع 6/0، 3/1 و 4 سانتی‌متر برای مغز استخوان، استخوان و بافت نرم درنظر گرفته شد. نتایج نشان دادند که در زمان‌های کوتاه 153Sm-EDTMP و 166Ho-EDTMP دوز بیشتری نسبت به 177Lu-EDTMP به بافت استخوان تحمیل می‌کنند در حالیکه در زمان-های طولانی‌تر عکس این قضیه صحیح می‌باشد. از نتایج این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که ترکیب رادیونوکلئیدهای مختلف با ویژگی‌های مختلف (انرژی تابش و نیمه عمر) مانند 153-Sm و 177Lu- می‌تواند برای بیماران دارای متاستازهای استخوانی سودمندتر باشد.

دوز جذبی؛ نیمه‌عمر؛ دوزیمتری؛ شبیه‌سازی مونت‌کارلو