عنوان دوره: بیست و نهمین کنفرانس ملی هسته‌ای ایران

در این تحقیق گذارهای از حالت پایه هسته مادر به حالات برانگیخته هسته دختر برای ایزوتوپ های 209,213,215,219Ra با توجه به اثرات جمعی ماده هسته ای مورد بررسی قرار گرفته است. در این محاسبات، برای محاسبه اندرکنش هسته آلفا-دختر هسته از مدل واپیچش دوگانه با اندرکنش های نوکلئون-نوکلئون با برد محدود با لحاظ خواص تراکم ناپذیری ماده هسته ای و مدل تشکیل خوشه استفاده شده است. نتایج بدست آمده از این محاسبات در مورد نیمه عمرهای جزئی نشان دهنده توافق خوب با داده های تجربی متناظر است. همچنین نشان داده شد که با افزایش اثرات تراکم ناپذیری، نیمه عمرهای جزئی و نسبت شاخه ای در گذار از حالت پایه به حالت پایه در مقایسه با داده های تجربی کاهش می یابند.


در این تحقیق گذارهای از حالت پایه هسته مادر به حالات برانگیخته هسته دختر برای ایزوتوپ های 209,213,215,219Ra با توجه به اثرات جمعی ماده هسته ای مورد بررسی قرار گرفته است. در این محاسبات، برای محاسبه اندرکنش هسته آلفا-دختر هسته از مدل واپیچش دوگانه با اندرکنش های نوکلئون-نوکلئون با برد محدود با لحاظ خواص تراکم ناپذیری ماده هسته ای و مدل تشکیل خوشه استفاده شده است. نتایج بدست آمده از این محاسبات در مورد نیمه عمرهای جزئی نشان دهنده توافق خوب با داده های تجربی متناظر است. همچنین نشان داده شد که با افزایش اثرات تراکم ناپذیری، نیمه عمرهای جزئی و نسبت شاخه ای در گذار از حالت پایه به حالت پایه در مقایسه با داده های تجربی کاهش می یابند.

نیمه عمرهای جزئی؛ نسبت شاخه ای؛ ایزوتوپ های رادیوم