عنوان دوره: بیست و نهمین کنفرانس ملی هسته‌ای ایران

¹دانشگاه شهید بهشتی

²رشته کاربرد پرتوها، دانشکده مهندسی هسته‌ای ،دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

تنگستن (W) به عنوان یک ماده ضروری در تحقیقات گداخت استفاده میشود. این ماده میتواند یک گزینه بالقوه برای استفاده به عنوان صفحات در دایورتور توکامک باشد. با استفاده از دستگاه پلاسمای کانونی با مشخصات (C=10.4 μF، V=23 kV، E=2.75 kJ)، تأثیر یون های تولید شده در پلاسمای دوتریوم و هیدروژن بر روی صفحات W مورد مطالعه قرار گرفته است. نمونه ها توسط دستگاه پلاسمای کانونی در فاصله 8 سانتی متری از بالای آند در معرض یونها قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل نمون ها از روش ERD استفاده شد. این تجزیه و تحلیل نشان داد که یونها تا چه مقدار به مواد نفوذ کرده اند. حداکثر نفوذ یون دوتریوم و هیدروژن به داخل نمونهها به ترتیب nm250 و nm60 است. همچنین عمق نفوذ یون دوتریوم و هیدروژن را با استفاده از کد SRIM2008 محاسبه کردیم. عمق نفوذ دوتریوم با انرژی keV 52 بر روی نمونه W، nm 245 و برای یون های هیدروژن با انرژی keV 28، nm 120 به دست آمد. با مشاهده تصاویر SEM نشان داده شد که تخریب صفحات تنگستن با تابش یونهای هیدروژن بیشتر از تابش یونهای دوتریوم میباشد.

پلاسمای کانونی؛ یونهای پلاسمای هیدروژن و دوتریوم؛ تنگستن؛ عمق نفوذ یون

پلاسما و گداخت هسته‌ای