ارزیابی سرطان­های ثانوی ایجاد­شده در اندام­های در معرض خطر حین پرتودرمانی تومورهای شکمی به روش شبیه­سازی مونت­کارلو

عنوان دوره: بیست و نهمین کنفرانس ملی هسته‌ای ایران
نویسندگان
1مرکز تحقیقات علوم پرتو (RSRC)، دانشگاه علوم پزشکی آجا، تهران، ایران
2گروه فیزیک، دانشکده علوم، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران
چکیده
سرطان معده از جمله سرطان‌های شایع در افراد بالای 60 سال به‌شمار می‌رود. از آنجا‌که فرآیند پرتودرمانی در درمان سرطان معده ممکن است همراه با عوارض جانبی برای اندام‌های مجاور باشد، لذا هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی سرطان‌های ثانوی ایجاد‌شده در بافت‌های سالم مجاور در پرتودرمانی سرطان معده به روش شبیه‌سازی مونت‌کارلو می باشد.
ارزیابی خطر سرطان‌های ثانویه در اندام‌های سالم حساس حین پرتودرمانی سه بعدی تطبیقی سرطان معده از طریق برآورد میزان دوز جذب‌شده در اندام‌های خارج از میدان تابشی توسط کد مونت‌کارلوی MCNPx انجام شد. در نهایت میزان خطر سرطان‌های ثانوی توسط مدل NCRP-116 محاسبه شدند.
حداکثر میزان دوز معادل جذب‌شده حدود%03/0Sv±88/38 برای کبد مشاهده شد. علاوه‌براین، اندام‌های نزدیک به تومور مانند روده کوچک، و کلیه‌سمت چپ دارای بالاترین میزان دوز معادل بودند. هم‌چنین، اندام‌هایی مانند مثانه و غدد بزاقی که دور از هدف قرار گرفته‌بودند، به ترتیب کمترین میزان دوز معادل برابر%18/0Sv± 07/0 و 06%/0Sv±04/0را دریافت کرده‌اند. بالاترین میزان خطر سرطان‌های ثانویه برای کلیه چپ مشاهده شد. خطر سرطان‌های ثانوی برای بسیاری از اندام‌های نزدیک به تومور نسبتاً بالاتر از مقادیر محاسبه‌شده برای اندام‌های دور از تومور بود. بطور‌کلی پرتودرمانی تطبیقی سه‌بعدی سرطان معده یک روش کم‌خطر برای اندام‌های نزدیک میدان تابشی محسوب می‌شود.
کلیدواژه ها