بررسی تغییرات آنتروپی درهمتنیدگی در هستههای گذاری با عدد جرمی فرد
عنوان دوره: بیست و نهمین کنفرانس ملی هسته‌ای ایران
نویسندگان
گروه فیزیک هسته ای، دانشکده فیزیک، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
چکیده
در این مقاله، درهم تنیدگی کوانتومی بعنوان نشانه‌ای از گذار فازی شکلی در هسته‌هایی با عدد جرمی فرد بحث شد. یکی از کمیت‌هایی که برای اندازه گیری درهم تنیدگی بین دو جسم استفاده می‌شود، آنتروپی فون نویمان است که به عنوان معیاری مناسب برای بررسی درهم تنیدگی بین دو حالت در نظر گرفته شد. نحوه تعیین آنتروپی درمدل IBFM در منطقه گذار ارتعاشی به چرخنده گامای ناپایدار ارائه شد. نتایج نشان داد که آنتروپی درهمتنیدگی یک ابزار قدرتمند برای تشخیص انتقال فاز کوانتومی در هسته‌ها می‌باشد. از مقادیر آنتروپی حاصله مشخص شد که هیچ درهمتنیدگی بین بوزونهای s و d در حد ارتعاشی وجود ندارد و مقادیر آنتروپی درهمتنیدگی در حد چرخنده گامای ناپایدار بیشینه می شود. همچنین افزودن تک فرمیون به هسته زوج-زوج، شکل هسته را تغییر نمی‌دهد و تنها مقادیر آنتروپی درهمتنیدگی افزایش می‌یابد.مشخص شد که آنتروپی درهمتنیدگی یک پارامتر نظم مناسب برای تشخیص گذار فازی شکلی در سیستم‌های هسته‌ای است. نتایج نشان داد که هیچ درهمتنیدگی بین بوزونهای s و d در حد ارتعاشی وجود ندارد و مقادیر آنتروپی درهمتنیدگی در حد چرخنده گامای ناپایدار بیشینه می‌شود. در هستههای A فرد، درهمتنیدگی بوزونها و تک فرمیون کمیت ثابت می‌باشد که با پارامتر کنترلی تغییر نمی‌کند. همچنین تغییرات آنتروپی در هم‌تنیدگی برحسب پارامتر کنترلی در هستههای A فرد مشابه آنتروپی هستههای زوج است و وجود تک فرمیون تنها مقادیر آنتروپی را افزایش می‌دهد.
کلیدواژه ها