بررسی درهم تنیدگی کوانتومی در ساختار هسته زوج_ زوج
عنوان دوره: بیست و نهمین کنفرانس ملی هسته‌ای ایران
نویسندگان
گروه فیزیک هسته ای، دانشکده فیزیک، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
چکیده
در این مقاله، انتقال فاز شکل کوانتومی بین کروی و تغییر شکل ناپایدار (U(5)-O(6 هسته های زوج زوج در چارچوب مدل برهمکنش بوزونی، با استفاده از "آنتروپی درهم تنیدگی" مورد مطالعه قرار گرفته است. مشخص شد که آنتروپی درهم تنیدگی یک پارامتر نظم مناسب برای تشخیص انتقال فاز شکلی در سیستم‌های هسته‌ای است. مقادیر آنتروپی درهم تنیدگی ایزوتوپهای و محاسبه و تجزیه و تحلیل شد.
در این مقاله، ما در مورد چگونگی استفاده از آنتروپی برای تشخیص انتقال فاز کوانتومی بحث کردیم. ما آنتروپی درهم تنیدگی را درمدل برهمکنش بوزونی بررسی کردیم. یک تکنیک نظری برای ردیابی و مطالعه کمی انتقال فاز در هسته های زوج و فرد A ارائه شد. مشخص شد که آنترو پی درهم تنیدگی یک پارامتر نظم مناسب برای تشخیص انتقال فاز شکل در سیستم های هسته ای است. مقادیر آنتروپی درهم تنیدگی و محاسبه و تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که هیچ درهم تنیدگی بین بوزون های s و d در حد U(5) وجود ندارد و حداکثر مقداردرهم تنیدگی در حد O(6) است.
در این مقاله، ما در مورد چگونگی استفاده از آنتروپی برای تشخیص انتقال فاز کوانتومی بحث کردیم. ما آنتروپی درهم تنیدگی را درمدل برهمکنش بوزونی بررسی کردیم. یک تکنیک نظری برای ردیابی و مطالعه کمی انتقال فاز در هسته های زوج و فرد A ارائه شد. مشخص شد که آنترو پی درهم تنیدگی یک پارامتر نظم مناسب برای تشخیص انتقال فاز شکل در سیستم های هسته ای است. مقادیر آنتروپی درهم تنیدگی و محاسبه و تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که هیچ درهم تنیدگی بین بوزون های s و d در حد U(5) وجود ندارد و حداکثر مقداردرهم تنیدگی در حد O(6) است.
کلیدواژه ها