عنوان دوره: بیست و نهمین کنفرانس ملی هسته‌ای ایران

¹انرژی اتمی

²بخش مهندسی هسته ای، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه شیراز صندوق پستی 84334-71946، شیراز- ایران

این مطالعه با هدف ارزیابی دز اندام‌ها و دز موثر برای طیف وسیعی از شاخص‌های توده بدنی (BMI) بیمارانی که تحت تصویربرداری با دستگاه های CBCT دندانی قرار گرفته‌اند، انجام شد. در این راستا، از روش مونت کارلو (MC) برای شبیه‌سازی هندسه پرتودهی برای سه پروتکل رایج مختلف با دستگاه GIANO استفاده شد. فانتوم‌هاXCAT مرد (AM ) و زن (AF)بالغ با BMI مختلف به عنوان فایل‌های ورودی کد شبیه‌سازی Gate استفاده شد. خروجی توزیع دز سه بعدی برای محاسبه دز جذبی و دز مؤثر استفاده شد. دزهای اندازه‌گیری شده با استفاده از دزیمترهای ترمولومینسانس تعبیه شده درون فانتوم راندو با دز شبیه‌سازی شده با استفاده از تصاویر CT فانتوم راندو برای اعتبارسنجی شبیه سازی MC مقایسه شد. نتایج نشان داد که دز جذبی برای میدان‌ دید‌های مختلف (FOVs) متفاوت است به طوریکه معمولاً در AFs بالاتر است. میانگین دز موثر برای پروتکل‌های مفصل گیجگاهی فکی (TMJ)، تک فک و جفت فک به ترتیب µSv 4±86، µSv 4±55، وµSv 3±55 برای فانتوم AM، وµSv 2±83، µSv 3±53 و µSv 3±61 برای فانتوم AF بود. در نهایت، این مطالعه مجموعه داده‌های جامعی از دز بیماران برای طیف وسیعی از BMI بدون نیاز به اندازه‌گیری تجربی ارائه می‌کند

دز موثر؛ CBCT؛ روش مونت کارلو؛ BMI؛ فانتوم XCAT