عنوان دوره: بیست و نهمین کنفرانس ملی هسته‌ای ایران

تتشکیل هسته‌ی فوق سنگین اوگانسیم با عدد جرمی 297 با استفاده از واکنش کلسیم 48 به‌عنوان پرتابه و هسته‌ی کالیفرنیوم 249 به‌عنوان هسته‌ی هدف، از طریق محاسبه سطح مقطع باقیمانده تبخیر بررسی ‌شده است. ابتدا اثر پتانسیل هسته‌ای بر سطح مقطع گیراندازی و همچنین بر احتمال تشکیل هسته‌ی مرکب را مورد بررسی قرار داده‌ایم. سپس تأثیر پتانسیل هسته‌ای را بر سطح مقطع باقیمانده تبخیر با استفاده از نه نسخه پتانسیل مجاورت به ‌صورت مجاورت 77، مجاورت 88، بروگلیا وینتر 91، باس 73، باس 77، دنیسوف، کریستین وینتر 76، GP77 و Guo2013 بررسی کرده‌ایم. مشخص شد که ترکیب 48Ca+249Cf دارای بیشترین سطح مقطع باقیمانده تبخیر 279fb برای کانال 3n در پتانسیل مجاورت Guo2013 است. کمترین مقدار سطح مقطع باقیمانده تبخیر برای پتانسیل باس 73 به دست می‌آید. نتایج به ‌دست‌آمده از پتانسیل‌های Guo2013، GP77 و کریستین وینتر 76 در مقایسه با سایر پتانسیل‌ها، تطابق بهتری با نتایج تجربی را نشان می‌دهد.

باقیمانده تبخیر؛ پتانسیل مجاورت؛ هسته های فوق سنگین