بررسی عملکرد نوترونیک چند جاذب سوختنی شناخته شده در مجتمعهای سوخت راکتور بوشهر
پذیرفته شده برای پوستر ، صفحه 0-0 (1)
عنوان دوره: بیست و هفتم (1399)
کد مقاله : 1076-INC (R2)
نویسندگان
1دانشگاه اراک
2عضو هیات علمی
3استاد دانشگاه ، دانشگاه اراک
4پژوهشگاه
5سازمان انرژی اتمی ایران، پژوهشگاه علوم و فنون هستهای، پژوهشکده راکتور و ایمنی هستهای
چکیده
در دهه اخیر افزایش طول سیکل برای راکتورهای آب سبک از جمله راکتور WWER-1000 به منظور کاهش میزان هزینه تولید برق، توجه بسیاری را به خود جلب کردهاست. هدف، کاهش هزینههای مربوط به تجدید سوخت هستهای در طول یک دوره کارکرد و به تبع آن بهبود هزینههای مربوط به تولید سوخت میباشد. به علت کمبود نسبی منابع اورانیوم در ایران و همچنین به کارگیری سوخت جدید در راکتور قدرت بوشهر، به نظر میرسد استفاده از جاذبهای سوختنی یکپارچه (IBA) ، در جهت اهداف ذکرشدهاست. در این پژوهش، پس از شبیهسازی سهبعدی نوترونیک توسط کد MCNPX2.6پارامترهای نوترونیک شامل محاسبات برناپ، نوسان راکتیویته و توزیع توان جاذبهای سوختنی یکپارچه شامل Gd2O3-UO2،Er2O3-UO2 و Dy2O3-UO2 مورد ارزیابی قرارگرفت. نتایج با جاذب فعلی (CrB2Al) در راکتور بوشهر مقایسه گردید. مشاهده میشود که جاذب سوختنی اربیوم کمترین اثر ( pcm3465) و جاذب سوختنی گادولونیوم بیشترین اثر را ( pcm10893) روی مقادیر راکتیویته اولیه دارند. همچنین جاذب سوختنی گادولونیوم با کمترین نوسان راکتیویته (ΔK 277/0) و افزایش طول سیکل به میزان GWd/MTU01/1 گزینه مطلوبتری به نظر میرسد.
کلیدواژه ها
موضوعات