پذیرفته شده برای پوستر ، صفحه 0-0 (1)

عنوان دوره: بیست و هفتم (1399)

کد مقاله : 1368-INC (R2)

¹دانشگاه جامع امام حسین (ع)

²گروه آموزشی فیزیک، دانشکده علوم پایه، دانشگاه جامع امام حسین (ع)، تهران، ایران

³استاد مدعو دانشگاه پیام نور

در این تحقیق اثرات ساختارفیزیکی بناها و ساختمانهای شهری بر میزان غلظت وپخشیدگی آلایندهای پرتوزای محیطی در محدوده منبع رهاسازی مواد پرتوزا در یک حادثه فرضی با استفاده ازنرم افزار محیطی (AERMOD بر مبنای گوسی پراکنش آلایندهای محیطی مورد بررسی قرار گرفت. در ادامه با استفاده ازکد HYSPLIT محدوده غلظت منابع آلاینده با توجه به پارامترهای هواشناسی تعیین گردید. در پایان منحنی های همتراز غلظت آلایندهای پرتوزای مهم از جمله I-131و Te-132در دو حالت بودن ونبودن بناها وساختمانها در محدوده راکتور مورد بررسی ومقایسه گردید. نتایج نشان می دهند در ارتفاعهای پایین رهاسازی آلایندهاساختمان های نزدیک به محل حادثه راکتور با ارتفاع زیاد، اثرات افزایشی قابل چشمگیری بر غلظت آلایندها پرتوزا دارند که برای I-131حدود 8/5 برابر و برای Te-132 این مقدار حدودا 5/2 برابر است. همچنین با دور شدن از محل حادثه حدودا در 10 کیلومتری راکتور اثرات ساختمانها کاهشی می باشد. میزان پخشیدگی به دلیل اثر فروکشی جریانات هوا دراطراف ساختمان کاهش می یابد.در حالت با ساختمانها و بناهای شهری بیش‌ترین و کم‌ترین غلظت‌محاسبه شده برای آلاینده I-131 به ترتیب 3690 μgr⁄m^3 و 141 μgr⁄m^3 است. که نسبت به حالت بدون ساختمانها به طور متوسط حدودا9/4و 1/3برابر می باشد. میزان دزاستنشاقی ساکنین در اطراف ساختمانهای حادثه به دلیل افزایش غلظت آلایندهای محیطی هوا بخصوص I-131 افزایش یافته واحتمال ریسک خطر ابتلاء به سرطان تیروئید افزایش می یابد.

ساختار ساختمانها؛ غلظت آلایندهای پرتوزا؛ AERMOD

پدافند غیر عامل