بررسی اثر اندازه دریچه‌های خروجی قلب بر مدت زمان کارکرد راکتور MNSR اصفهان
پذیرفته شده برای پوستر ، صفحه 0-0 (1)
عنوان دوره: بیست و هفتم (1399)
کد مقاله : 1263-INC (R1)
نویسندگان
1دانشجوی گروه هسته‌ای دانشکده فیزیک دانشگاه اصفهان
2هیِئت علمی گروه مهندسی هسته‌ای، دانشکده فیزیک، دانشگاه اصفهان
3عضو هیات علمی پژوهشکده راکتور
4رییس گروه پژوهشی توسعه راکتورهای تحقیقاتی کم قدرت
5پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای
چکیده
مکانیزم انتقال حرارت در راکتورتحقیقاتی MNSR اصفهان از نوع همرفت طبیعی بوده و آب سبک به عنوان خنک‌کننده آن می‌باشد. به دلیل وجود فیدبک دمایی منفی سیال خنک کننده، مهم‌ترین محدودیت این راکتور مدت زمان کارکرد عملی آن است. در این پژوهش با توجه به تغییر اندازه قطر دریچه‌های خروجی قلب، تغییرات دمای خنک‌کننده قلب و مدت زمان کاری راکتور بررسی می‌شود. به این منظور، به کمک نرم‌افزار کامسول هندسه مورد نظر شبیه‌سازی شده (باتوجه به تقارن مسئله، نصف هندسه شبیه‌سازی می‌شود) و بافرض آرام بودن جریان و انتخاب شبکهبندی مناسب، تحلیل ترموهیدرولیکی به روش دینامیک سیالات محاسباتی بر روی سیال خنک‌کننده راکتور انجام می‌گردد. تحلیل مورد نظر در حالتی که قطر دریچه‌های خروجی نسبت به حالت نامی 25% افزایش و 25% کاهش داشته باشد، تکرار می‌شود. نتیجه این پژوهش نشان‌دهنده افزایش 10% مدت زمان کارکرد راکتور در حالتی است که ابعاد قطر دریچه‌های خروجی 25% نسبت به حالت نامی افزایش می یابد.
کلیدواژه ها
موضوعات