پذیرفته شده برای پوستر ، صفحه 0-0 (1) اصل مقاله (764.65 K)

عنوان دوره: بیست و هفتم (1399)

کد مقاله : 1171-INC (R2)

¹حمیده دانشور ؛ ²پریسا تقی‌پور نیار؛ ³فرهاد ذوالفقارپور؛ ⁴مصطفی شفائی

¹گروه پژوهشی پرتوفرآوری و دزیمتری، پژوهشکده کاربرد پرتوها، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی ایران، تهران، ایران

²گروه فیزیک، دانشکده علوم پایه، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

³گروه فیزیک، دانشکده علوم‌پایه، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل- ایران

⁴پژوهشگر

در این کار پژوهشی، از دو روش هیدرولیز و هیدروترمال به منظور تولید نمونه‌های هیدروکسی اپتایت آلاییده با غلظت یک درصد مولی از عناصر ناخالصی‌ مختلف مانند دیسپرسیوم، گادولونیم و لانتانیوم استفاده شد. الگوی پراش نمونه‌های تولید شده با کارت استاندارد مربوط به ماده‌ی هیدروکسی اپتایت مقایسه شد و مشخص شد که همه‌ی نمونه‌های تولید شده هیدروکسی اپتایت هستند. در ادامه، منحنی‎های درخشش و نیز پاسخ دزیمتری ترمولومینسانس نمونه‌ها مورد بررسی قرار گرفت و یافته‌ها نشان داد که حساسیت ترمولومینسانس نمونه‌های آلاییده با ناخالصی در روش هیدروترمال به مراتب از حساسیت ترمولومینسانس آن‌ها در روش هیدرولیز بیشتر است. همچنین نقطه‌ی اشباع برای پاسخ ترمولومینسانس نمونه‌ها در هر دو روش به دست آمد و نتایج با یکدیگر مقایسه شد. مشاهده شد که رسیدن به نقطه‌ی اشباع نیز متأثر از فرآیند تولید است. بطورکلی این نتیجه حاصل شد که روش هیدروترمال نسبت به روش هیدرولیز در زمینه‌ی آلایش با ناخالصی عملکرد بهتری دارد.

دزیمتری؛ ترمولومینسانس؛ هیدرولیز؛ هیدروترمال؛ هیدروکسی اپتایت

آشکارسازی و دزیمتری