پذیرفته شده برای پوستر اصل مقاله (399.85 K)

جواد بهمنی؛ فرهاد محمد جعفری؛ بهارک اسلامی

گروه فیزیک دانشگاه پیام نور

مهمترین عاملی که عملکرد پلاسما در یک راکتور همجوشی محصورسازی لختی ‌محدود می‌‌کند تابش برمشترالانگ الکترون است که بوسیله برخورد الکترون‌ها با یونها یا با دیگر الکترونها به وجود می‌آید. دراین مقاله با فرض تابع توزیع ماکسول- بولتزمن سرعت الکترونها، چگالی توان تابش برمشترالانگ در سه حالت کلاسیکی ، دوقطبی و چهار قطبی برای هر دو پلاسما DT و D3He بررسی می‌شوند. نتایج نشان می‌دهد اثرات کوانتومی نسبیتی بر تابش برمشترالانگ در دماهای الکترون بیشتر از Kev15 قابل توجه است. با افزایش دما و چگالی الکترون توان اتلافی برمشترالانگ هر دو پلاسما در هر سه حالت کلاسیکی ، دو قطبی و چهار قطبی افزایش می‌یابد و این توان برای پلاسما DT در هر سه حالت کمتر از پلاسما D3He است.
مهمترین عاملی که عملکرد پلاسما در یک راکتور همجوشی محصورسازی لختی ‌محدود می‌‌کند تابش برمشترالانگ الکترون است که بوسیله برخورد الکترون‌ها با یونها یا با دیگر الکترونها به وجود می‌آید. دراین مقاله با فرض تابع توزیع ماکسول- بولتزمن سرعت الکترونها، چگالی توان تابش برمشترالانگ در سه حالت کلاسیکی ، دوقطبی و چهار قطبی برای هر دو پلاسما DT و D3He بررسی می‌شوند. نتایج نشان می‌دهد اثرات کوانتومی نسبیتی بر تابش برمشترالانگ در دماهای الکترون بیشتر از Kev15 قابل توجه است. با افزایش دما و چگالی الکترون توان اتلافی برمشترالانگ هر دو پلاسما در هر سه حالت کلاسیکی ، دو قطبی و چهار قطبی افزایش می‌یابد و این توان برای پلاسما DT در هر سه حالت کمتر از پلاسما D3He است.

پلاسما؛ برمشترالانگ؛ دو قطبی؛ چهار قطبی

پلاسما و گداخت هسته‌ای