بررسی اثر پروتز مفصل ران بر توزیع دز شتابدهنده خطی MV 15 با استفاده از شبیه سازی مونت کارلو
پذیرفته شده برای پوستر ، صفحه 0-0 (1)
عنوان دوره: بیست و هفتم (1399)
کد مقاله : 1082-INC (R1)
نویسندگان
گروه فیزیک-دانشکده علوم پایه-دانشگاه صنعتی سهند-تبریز-ایران
چکیده
پروتزهای مفصل ران، متشکل از عناصر با عدد اتمی بالا، موجب ناهمگنی در بافت تحت پرتو درمانی میگردند. در این مطالعه اثر 4 نوع پروتز مختلف بر روی توزیع دز ناشی از شتابدهنده خطی پر انرژی Siemens Primus 15 MV بررسی شده است. برای این منظور، سر شتابدهنده و پروتز با استفاده از کد مونت کارلوی MCNPX2.6 شبیهسازی شده است. نتایج نشان دادند که مقدار دز عمقی در نزدیکی پروتز افزایش یافته و سپس در داخل و پس از آن کاهش مییابد. میزان افزایش و کاهش دز نیز به چگالی پروتز وابسته است. هم چنین محاسبات نشان دادند که وجود پروتز اثری بر تولید نوترون اضافه ندارد اما موجب فعال شدن برخی هستههای سنگین موجود در پروتز میگردد.
نتایج نشان دادند که مقدار دز عمقی در نزدیکی پروتز افزایش یافته و سپس در داخل و پس از آن کاهش مییابد. میزان افزایش و کاهش دز نیز به چگالی پروتز وابسته است. هم چنین محاسبات نشان دادند که وجود پروتز اثری بر تولید نوترون اضافه ندارد اما موجب فعال شدن برخی هستههای سنگین موجود در پروتز میگردد.
نتایج نشان دادند که مقدار دز عمقی در نزدیکی پروتز افزایش یافته و سپس در داخل و پس از آن کاهش مییابد. میزان افزایش و کاهش دز نیز به چگالی پروتز وابسته است. هم چنین محاسبات نشان دادند که وجود پروتز اثری بر تولید نوترون اضافه ندارد اما موجب فعال شدن برخی هستههای سنگین موجود در پروتز میگردد.
کلیدواژه ها
موضوعات