محاسبه دُزجذبی یُد131 پرتوزا در اطراف بیمار تا فاصله سه متر با استفاده از قرص‌های TLD-100
پذیرفته شده برای پوستر ، صفحه 0-0 (1)
عنوان دوره: بیست و هفتم (1399)
کد مقاله : 1070-INC (R3)
نویسندگان
1دانشکده فیزیک، دانشگاه یزد
2بخش هسته‌ای، دانشکده فیزیک، پردیس علوم، دانشگاه یزد ، بلوار دانشگاه، یزد، ایران
3بخش جراحی سرو گردن، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی، یزد، ایران
4هسته ای ، فیزیک، دانشگاه یزد
چکیده
اگرچه تا‌کنون درمان با یُد 131، روشی مؤثر در رفع اختلال‌های مربوط به تیروئید بوده است اما یکی از دغدغه بیماران بعد از تجویز یُد، تاثیر و ایجاد عوارض ممکن بر بدن اطرافیان بیمار است، در این پژوهش در مرکز یُددرمانی درمانگاه افشار یزد، با استفاده از دُزیمترهای گرمالیانی TLD-100 مقدار دُز جذبی در اطراف بیمار و در فاصله‌های 1 تا 3 متری از آنها در طول مدت 24 ساعت بستری در این مرکز بعد از دریافت یُد پرتوزا به طور میانگین 93/30 سانتی‌گری محاسبه شد. که در مقایسه با استانداردهای تعیین شده آژانس اتمی احتمال خطر برای اطرافیان بیمار زیاد است. با توجه به مقدار دُز جذب شده در اطراف بیمار در فاصله نیم متر تا سه متر می‌توان نتیجه گرفت با افزایش فاصله تا چشمه، دُز جذبی کاهش پیدا می‌کند، لذا در این پژوهش سعی شده رابطه ریاضی کاهش دُز جذبی با افزایش فاصله تا چشمه دُز جذبی با دقت بالا تعیین شود. در این تحقیق با توجه به تئوری گسیل چشمه‌های نقطه‌ای ما انتظار کاهش دُز برحسب فاصله به نسبتd^2/1را داشتیم ولی با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش میزان کاهش دُز بر حسب فاصله 2d- با ضریب همبستگی 9/0 برای فاصله نیم متر تا یک متر و برای فاصله 1 تا 3 متر تعیین شد، که می‌توان برای هندسه چشمه و آشکارساز معادلات ریاضی جدیدی پیشنهاد داد.
کلیدواژه ها
موضوعات